من یکی از ارزشمندترین درس ها درباره ی زندگی موفق را از یک کارگر راه آهن یاد گرفتم. شبی که با قطار عازم شهر زیبای یزد شدم تا در آنجا سخنرانی کنم، برای استراحت به واگن تخت خواب دار قطار رفتم و کارگری خوش مشرب و خوش برخورد را دیدم که به من سلام و خوشامد گفت: «شب به خیر قربان؛ آیا آمادهی ایک خواب خوب هستید؟ » پاسخ دادم: «بله آقا، البته. دیگر نمی توانم صبر کنم.» وقتی مرا به داخل کوپه راهنمایی کرد. دیدم که رخت خواب کاملا آماده است و ملافه و حوله ای تمیز نیز در آن جا گذاشته است.
همان طور که قطعا می دانید، ما در دنیایی زندگی می کنیم که دائم در حال تغییر است. علوم، اطلاعات و دانش هر روز دستخوش تغییرات بزرگی می شوند و پیشرفت می کنند. ده کسب وکار برتر همه ی کشورهای دنیا قطعا کسب وکارهایی هستند که تا ده سال پیش از آنها هیچ خبری نبود. فقط به این موضوع فکر کنید. این مساله همه ی ما را در هر سنی و در هر حیطه ی شغلی به چالش می کشد.
این یک افسانه یونانی است: «پیگمالیون»، مجسمه سازی از قبرس بود. زمانی او مجسمه یک زن را ساخت و شیفته اثر خود شد آن قدر که او را می پرستید. سرانجام، مجسمہ بی جان، تحت تأثیر پیگمالیون زنده شد و آن دو با یکدیگر ازدواج کردند. امروزه «پیگمالیون»، نه فقط یک شخصیت خیالی در یونان باستان، که یک اصطلاح روانشناسی و مدیریتی است. خلاصه اصل پیگمالیون در روانشناسی این است: افراد تمایل دارند در نظر دیگران، توانمند جلوه کنند و در عمل نیز ثابت کنند که توانمند هستند. آنها تمایل دارند انتظاراتی که دیگران از ایشان دارند را برآورده کنند تا تصویر ذهنی دیگران نسبت به آنان، مثبت باشد. این اصل در مدیریت این گونه عملیاتی می شود:
در مرحله اول، یک مدیر باید کارمندانش را به عنوان نیروهایی که توانمند هستند به رسمیت بشناسد و با آنان همانند نیروهای حرفه ای و کارآمد رفتار کند. اگر تصور مدیر از کارمندانش این باشد که با یک عده انسان ضعیف و بی عرضه طرف است، ناخودآگاه از آنها در حد انسان های ضعیف و بی عرضه انتظار خواهد داشت. یک بار از تعدادی دانش آموز، تست هوش گرفتند و چند نفر از آن ها را که برنده نشده بودند» به عنوان دانش آموزانی با IQ بالا به معلمانشان معرفی کردند. نوع نگاه معلمان آنها به این دانش آموزان و رفتار جدیدی که با آنها در پیش گرفتند، باعث رشد عملکرد دانش آموزان شد در حالی که برندگان واقعی پیشرفتی را شاهد نبودند.
مدیر نیز باید کارمندان خود را همچون نیروهایی کارآمد به رسمیت بشناسد و بر این اساس با آنها رفتار کند. در مرحله دوم، مدیر باید این نگاه را به کارمندانش منتقل کند و سطخ بالای انتظاراتش از آنان را صراحتا بیان کند. اگر بخواهیم یک مثال بسیار ساده را مطرح کنیم، می توانیم یک کارگاه را تصور کنیم که هر کارگر در طول روز، ده واحد از یک محصول را تولید می کند. اگر مدیر به کارگرش بگوید: «تو آنقدر توانمند هستی که می توانی در روز سیزده واحد بسازی و من هم از تو چنین انتظاری دارم.)، به احتمال قوی، میزان تولید کارگر، از ده واحد کنونی فراتر می رود، حتی اگر به سیزده واحد هم نرسد. فراموش نکنیم که اکثر انسان ها، توانمندی هایی بیشتر از آنچه بروز می دهند دارند؛ هنر یک مدیر این است که این توانمندیها را حتی المقدور، از قوه به فعل درآورد و تقویت کند؛ پیگمالیون»، یکی از راههای رسیدن به این مهم است.
منبع: درون تو طلاست – مسعود لعلی – انتشارات پندار تابان
بنابر پژوهش های انجام شده در دانشگاه هاروارد مشخص شده است که وقتی شخصی کاری به دست می آورد یا ترفیع می گیرد، در هشتادوپنج درصد از مواقع این امر به دلیل طرز فکرش است و فقط پانزده درصد از مواقع به دلیل هوش و فراست و دانستن آمار و ارقام و نمودارهای خاص است و بسیار حیرت آور است که حدود صددرصد بودجه های آموزشی برای آموزش همین آمار و ارقام و نمودارها که فقط به اندازه پانزده درصد در موفقیت زندگی ارزش دارد صرف می شود. کتاب شما برنده اید به آن هشتادوپنج درصد از عوامل موفقیت می پردازد. طرز فکر مهمترین کلمه در زبان انگلیسی است و در تمام مقاطع زندگی (اعم از زندگی خصوصی و حرفه ای) به کار می رود. آیا یک مدیر اجرایی بدون داشتن طرز فکر خوب می تواند مدیر اجرایی فوق العاده ای باشد؟ یک دانش آموز بدون داشتن یک طرز فکر خوب می تواند دانش آموزی ممتاز باشد؟ و آیا والدین، معلمان، فروشندگان، کارفرمایان با کارمندان بدون داشتن یک طرز فکر خوب می توانند افراد موفقی در مقام خود باشند؟ بنابراین، اساس موفقیت، بدون در نظر گرفتن زمینه انتخابیتان، طرز فکرتان است. اگر طرز فکر همچون عاملی حیاتی در نیل به موفقیت باشد، آیا نباید با طرح طرز فکر خود نسبت به زندگی، به این موضوع پی ببرید که طرز فکرتان چقدر بر اهدافتان تاثیر خواهد داشت؟!
احساس امنیت بسیار ارزشمند و اغلب اغواکننده است. حتی احتمال امنیت داشتن ممکن است گاهی غیرقابل دسترس به نظر برسد. در عمل ساده آرزوی امنیت برای خودتان، قدرت عمیقی نهفته است. به عنوان مراقبه، این تمرین همان رفتار والدی است که کودک هراسان را در آغوش خود می گیرد و عاشقانه کلمات آرامش دهنده را در گوشش زمزمه می کند.
1. به مدت یک دقیقه آگاهانه نفس بکشید.
2. قصد و نیت خود را مشخص کنید. برای نمونه، " می خواهم این تمرین آرامش عمیق تری به من بدهد."
3. آرام باشید، چشم هایتان را ببندید و تصویری از خودتان را مجسم کنید.
4. به خودتان توجهی دلسوزانه نشان دهید، مانند توجه مادر به کودک.
5. در دقایق بعدی، تصور کنید که به طور مستقیم با خودتان حرف می زنید و عبارتی مانند "می خواهم از همه آسیب ها در امان باشم" یا " می خواهم از همه آسیب های درونی و بیرونی محافظت شوم." را زمزمه کنید. طوری برای خودتان آرزوی امنیت و سلامتی کنید که برای دوستی عزیز آرزو می کنید.
6. با باز کردن چشمها و حرکتی آرام، تمرین را تمام کنید.
منبع: پنج دقیقه خوب؛ صد تمرین صبحگاهی که به شما کمک می کند در تمام طول روز آرام ومتمرکز باشید – جفری برنت لی – الهام آرام نیا – انتشارات نسل نواندیش