سکوت

دانشمندی به نام راجر پمروز با دوستانشقدم می زد و با هیجان صحبت می کرد. تنها هنگام عبور از خیابان ساکت شد.بعدها گفت: یادم می آید وقتی از خیابان میگذشتم، فکری باورنکردنی به ذهنم خطور کرد. اما همین که به آن سوی خیابان رسیدیم، صحبت خود را دوباره از سر گرفتیم و دیگر آن چه را چند ثانیه پیش به ذهنم رسیده بود، به یاد نیاوردم.همان روز عصر، احساس سرخوشی ای به پمروز دست داد که دلیل آن را نمی فهمید.

میگفت: احساس میکردم رازی بر من آشکار شده. تصمیم گرفت تمام دقایق آن روز را مرور کند، و وقتی لحظه عبورش از خیابان را به یاد آورد، آن فکر به ذهنش بازگشت. این بار یادداشت اش کرد. فرضیه سیاهچاله ها بود؛ فرضیهای انقلابی در فیزیک نوین. و تنها به این دلیل دوباره به ذهن پمروز خطور کرد که توانست سکوتی را به یاد آورد که همه ما همواره هنگام عبور از خیابان دچارش می شویم.

منبع: کتاب مکتوب – پائولو کوئیلو