ارزش استاد

در زمان های قدیم پادشاهی تصمیم می گیرد بزرگترین فرد کشورش را پیدا کرده و از او تجلیل کند. مردی صاحب مال و مکنت به همین منظور معرفی شد. یکی دیگر به خاطر حاذق بودن در امر طبابت به حضور پادشاه آورده شد. باز هم کس دیگری به خاطر عقل و دانش در رشته حقوق و شخصی دیگر به خاطر داشتن فراست فوق العاده در امر بازرگانی به قصر آورده شد. در نهایت معلوم گشت که انتخاب بزرگترین فرد کشور کار آسانی نیست. سرانجام آخرین نامزد در مقابل پادشاه ایستاد. او پیرزنی بود که همه موهایش سفید بود و موجی از معرفت و دانش درک و مهربانی در چشمهایش برق میزد. پادشاه پرسید: «این زن کیست؟ و چه کرده است؟» آجودان ویژه پادشاه می گوید: «حضرتعالی، همه را دیده اید و آنچه درباره آنها گفتنی بود شنیده اید؛ این پیرزن معلم آنهاست.» مردم برایش دست زدند و پادشاه از تخت خود پایین آمد تا از او تجلیل و قدردانی کند.

منبع: کتاب به دنبال طلا نباش، طلایی شو - فهیمه ارژنگی - انتشارات بهارسبز